O'na Doğru Yürümek

Derdime dert ekledim,dertlerin bana derman eklemesini beklemeden,
derdimi derman edindim ŞÜKÜR'ün yoluna,isyanlar bende yer edinmeden.
Evvel bilmezdin daim olan yolu,yollar sana daim olur sandın,sen Daim'e kendini yol etmeden
Nedir inadın geldiğin yere,yenemezsin derdini O'ndan derman dilemeden
Pişmanlığın samimiyetini yakalamadan geldiğin bu noktada
olamazsın tek bir yolda ona giden yolu bilmeden
Koştuğun kilometreleri yapamazsın bir adım ötesi
Şah damarındaki inancın senden bu kadar uzak olmadığını hissetmeden
Tek bir yol üzre koşamazsın,O'nun alemlerde tek bir olduğunu bilmeden
Çekinme sahibim O'dur demekten,nasipsizler kabul etmesede O'ndan olan bu kudreti
Sen alamazsın bir nefes dahi,nefesin nerden çıktığını göremeden
İşte budur bence hayatın özeti,Tüm yazmak istediklerim bitemeden...
Nefes bitti, el durdu, kalem düştü, kağıt masada ama;
O her yerde... Peki ya SEN?

Utku Batu Demiroğlu

İsyan

Ve işte zamanıdır içindeki isyanı göstermenin isyanı haksız olanlara,
haklıysan kus muhalefetini iktidara hakim iktidarsızlara
onlar çemkirdikçe muhalif ol onların gerzekliğine
işin nihayetinde senin iktidarlara olan muhalif zaferin sahne alana kadar

Utku Batu Demiroğlu

Kültür ve Çelişki

Entel kültürün yolunun bizden olmayan her şeyi okumak olduğunu düşünenler,
Okudukları saçmalıklardan paye çıkarmaya çok meraklı geçinenler,
O safsataları neden bu kadar çok okuduklarını kendilerine sorsalar,
Cevabın bu kadar okumalarına rağmen safsatanın payeye ters olduğunu anladıklarında,
Payenin kaynağının Herşeyin kaynağı olan O'nun kitabının okunması olduğunu anlayanlardan olmak gerektiğini farkedenler olmayı kendilerine anlatabildiklerinde,
Olacaklardır işte o an O'ndan gelen onlar olarak düşünenler...

Utku Batu Demiroğlu

Yakında

feveran hareketlerimin cefasını çekmeye niyetliyim
içime attığım tüm suskunlukları kusmaya gayretliyim
aç kaldığım her anın hesabını soracağım tok gezenden,azimliyim
kendi pisliğinde boğulan nefessizlerin sıkacağım gırtlağını, sinirliyim
haramla şişirdikleri işkembelerini yere dökmeye görevliyim
yeter ki namert köpeklerin sırtlan gülüşlerini masum gözlerde görmeyeyim...

Utku Batu Demiroğlu

Görmeyen Gözler

Aman Ya Rabbi,nedir bu dünyanın haram yoldaşlarına mesken oluşu
Şükürsüz kulların nimetin sayısal değerinde kayboluşu
Cefa çeken mümin in cihad üzre iken illede mücahitcesine koşuşu
Allah, vatan , istiklal diyenlerin cihaddan zevk üstüne zevk duyuşu
Çözemediğim bir şey varsa o da şu ya Rab,SEN varken şükürsüzlerin senden ırak oluşu.

Utku Batu Demiroğlu

Sahne

fevrim döndü sandım halbuki başrolde dönen devran
yetmemiş kendi rolü almış tüm yan figüranları amade emrine her an
göremedim yönetmenin motor deyişini devrana ben atladım sahneye bir an
çok geçti oynattı bana devran dublörlü sahneleri o an
film bitti gördüm ki ben yömeğe ile o ise onla birlikte olmak isteyenlerle her zaman

Utku Batu Demiroğlu

Zarur-i Ders

Ecdadın cihada aşkı ilah-i adaleti yaymaya
Modern veledin aşkı bu devr-i saadeti unutmaya
Ne yapar bu bilmeyen kendi kanının asaletini
Eder ancak bil cümle aşk-ı memnun'u bu devirden soğuk bir maya...

Dayan Ey Kalbim...

Çaktığım her kibritle yaktım gözümdeki yaşları
her dakikama anlam yükledim kesmeden umutlarımı muhtemel umutlardan
ne zaman gördüysem hüznü bitmeyen yaşlarımda
bıkmadım bitmeyen dertlerimin semerime yüklediği ömürlük dakikalardan

Utku Batu Demiroğlu

Seç Artık...

Hayat bir televizyon ekranı,seyredenlerin ekranda kendini gördüğü,
beğenmediği her kanalı değiştirmek için,
kumandayla inatlaştığı,pillerin her bitiminde can sıkıntısına atfedilen sövmeler,
oysa ki insanın sövdüğü kumanda,pil değil,hayatı bir kumanda,bir pil ve ekrandan ibaret sayan zoraki öğretiler
anten kadar alıcı kabiliyeti olmayan beynindeki sahte frekanssahte kanalları çeken bir dalga oldukça,
bilmez ki insan,milyonlarca renk karesinde siyah ve gri kaldığını...

Utku Batu Demiroğlu

Uykusuz Dizeler

Gelen ilhamlarımın çaldığı kapıları kapatmadım yüzüne
Direndim uykusuz saatlerin tüm yastıksız sürgününe
Saydım her uykusuz saati bir dize daha yazmak için kağıdın yüzüne
Gecenin geç saatlerini önsöz yaptım dakikalarca hüzüne
Her şafak hüzünlerime demet oldu bilmem ki kaç düzine
Çevrildiği için geceye bakışlarım aydan sabahın gündüzüne
Bu kezde alışamadım sabahın aydınlık hüznüne
Gece karanlığı kadar aydınlık bakmadığı için şafaklar uykulu şairin bir çift gözüne
Uyumadım bu yüzden bir virgül daha atmadan noktasız cümlelerimin üstüne
Eğer uyarsam gecenin masum lakin aldatan yüzüne
Korkarım bakmaya yastıklarda dizelere ihanet eden Batu'nun gözüne
Öyle ya; saygı göstermeli doğmaya muktedir gece dizelerinin şiirlerdeki aydınlık mührüne


Utku Batu Demiroğlu

Mezardan Evvel...

İstemedim büyümeyi bu küçük dünyada kalayım diye daha yalnız
Bırakın dedim beni bende sevdiğim bir ben ile
Ne istediniz ki bırakmayarak beni sizsiz ve hissiz
Ne farkım kaldı ki köşenizde duran o tek biblodan renksiz ve tepkisiz
Geçmişe muhalefetten attılar içeri
Neymiş kalmamalıymış yalnız bu kalabalıklarda
Zorunda mıydınız çekip çıkarmaya bu bedeni dışarı
Memnun olmayacağım en kahpe zamanlarda
Durdum düşündüm yeniden, neydi benle zorunuz
Bensiz mi kalamıyor yoksa benle mi yapamıyorsunuz
Seçim benden takdir Bilenden tevekküle kalınan şu kısa ömürde
Birde hesabını mı vereceğim umursamayan bir avuç şükürsüzlere
Aklımda yapmaktayım toprağın yalnızlığının kıyasını
Onu neden rahat bırakıyorsunuz yalnızlık mazeretinin koynunda
Yoksa paylaşacağınız yalnızlık onun kalabalığı sizin sonunuz mu olacak
Şimdi anladım beyhude çırpınışınızı isteyerek bir fani beni kuru kalabalığınıza
Demek ki alışmamak içinmiş bensiz son duraklara asıllıyken tüm mazeretler boynunda
Ama gene de çok korkma belki gönderirler iyi dileklerini
O da olursa olur anca gıyabında...


Utku Batu Demiroğlu

Sen Ne Zaman ?

Zengin gündüzleri tembellikten fakir saatlere çeviren insan
Ettiğinin zamana değil kendine olduğuna bir emin olsan
Kaç karanlık akşamın olacak nurdan bir ikindi bir anlasan
Dertsiz nefsin azda olsa dertlense olmadan bir fani karabasan
Attığın adımlar ne zaman görür yeni bir kaldırım bilmem ama
Sen uyudukça uyandıranının olmayacağı pek açık ey insan
Dertlilerin derdine saygısızlığın baki oldukça her vakit
Pek açık göremeyeceğin derdine deva için koşan tek bir insan
Hayat dediğinin yaşanması en fazla birkaç yıl daha
Sanma bitmez sabahlarla yatsılar o yılların ardından
Kim bilir, sürmez belki de kalan vaktin önündeki sabaha
Geride kalan Son Yatsıdan…
Utku Batu DEMİROĞLU

Adım Adım Sessizlik

Sokaklarda dolaşan sessiz adımlara denkti yalnızlığım
Bir çare peşinde koşamadan bitiyordu bitik hayatım
Geride kalan tek ömre sadakat gösteren bir ben ile
Akıp gidiyordu dertler boş bir sokakta söylenen şu beyite
“ Bitme be iki gözüm vadeni doldurmadan
Ben ile onu ödetme taksitle şu vadeli ömrümde”
Kısaca hayat mı demekti mehtaptan güneşe akan zaman
Hiç mi elinizde yoktu bu akana bir dalgakıran
Madem elem ve keder olmuş yegane çaresiz dümeniniz
Karışmayın dertli mısralara kendince dert yanan

Utku Batu DEMİROĞLU

Kaçıncı Derin Yara

yalnız kaldığım her an düşündüm etrafımdaki sahte kalabalığı
kaç kişinin kaç zoraki tebessümüydü acaba gündüzümdeki
heba oldu gündüzlerim sırıtıkların kuru gürültülerine bir dönem
farkedemedim mutlu sessizlikleri yalnızım sandığım gecelerimdeki
vefasızların poligonu oldum sapladıkları hayırsızlık oklarıyla
çıkaramadım onları saplı kaldı demir uçlarıyla
kalbim şükrediyordu bana değmediler diye ama
ona varmadan vardı can vefanın gören gözlerine
olsa da artık kalpsiz ve de ama...

Utku Batu Demiroğlu

Nesin sen? SEN Mİ?

Hazırsanız başlıyorum, ağırdır konuşacağım ders çıkarırken kızma bu sözlerime,
cevapla bana aslen kaç sen taşıyorsun,
bunu bile bile,utanmadın mı ben geldim her akşam demeye evdeki sevenlerine.
saat 8 sofralarına aynı sandalyede kac senle oturdun zoraki sıkışıklıklarda,
biten her yemekten sonra senden kaç kişi oturdu sofra toplamadan koltuklarda,
düşündün mü o ben miyim, umarsamaz farkındalıksızlıkların koynunda.
kimden öğrendin tembellik zilletini beğenmediklerin koşarken bir ekmeğin peşinde,
sen nesin ki ne zaman oldun kamil, bu uykunun içinde,
galiba miskinliğin görmeye sebeb oldu açık gözlerin rüyasını,daha yatmadan hiç kalkmadığın yatağının içinde.
kalkta silkin cesaretin varsa sendeki SENLER'in üstündeki ağırlığına rağmen,
yapamayacağım dersen hemen çağır o senlere bir kaç daha sen,
belki onlar yapar senin yapacaklarını sen kalkmadan mecburi yatışlarından.
kırıcı başlangıçlar yaşasan keşke seni incitecek,
kim bilir kurtulursun umarım SENLER'den, belki kaçıp gidecek.
öğrenemediysen bu düstur-u hayatı içinde yaşadığın ailenin,
sebebi sensin sen, bu çektiğin günlerce zilletin,
sarılmışsın boynuna bir kere miskinliğin,kurtulamıyorsun ne yapsan da,
ele geçirmiş seni bu hissizliğin,bazen düşünüyorumda geberipte gitsen mi bu dünyadan,
ama hayır diyorum sonra,gitmemelisin yeni nesiller senden ibret almadan,
ölme dediğim için sanma seni severim,senin gibi kaç Seni olanları anlatmaktır benim emelim,
kaçmayın, gitmeyin iki yüzlü insanlar temiz olanların arasından,
en azından size bir kaç değil sadece iki yüzlü diyelim.
budur yegane taviz sizlere yaşadığınız bu dünyada,siz değişmedikçe mütemadiyen BEN' lerden tek bir BEN' e.
BEN DAHA SİZE NE DİYEYİM...

Utku Batu Demiroğlu

Gözümden Dökülen Kan Damlaları

Kaybetmek midir sevgiyi, yarin yokluğundaki her geceyi yaşamak

bilmek istemiyor musun nedir onun yokluğunda o geceleri onla aşmak

istemezmiydin onla bir ömrü yanyana paylaşmak

öyleyse tut kendini bir imtihana onsuz günlerde hasrete dair bir yalnızlıkta

istemiyorsan yarın ben onun kıymetini bilmediğim günlerin yalnızlığını yaşadım diye yakınmak.

hazır değilsen yar özlemine hançerli gecelerde kalbini deşen

hiç sevme o zaman seni senden daha çok sevecek bir kalp deşen

koyamıyorsan onu kalbindeki o oyuğa hayatının sahte sevdalarıyla her gün gelip geçen.

Kavuşamıyorsan yok mu sanki yolu yare ulaşmanın

var elbet, ne sanırsın;ümitsizlik senin en azılı düşmanın

hiç mi kalmadı yolları yare varmanın,

sev o zaman inadına o senin olmasa da, yad diyarların,

o diyarları diyar et sevdana ulaşmak için bir vesile-i kübra, aklında ona kağıtsız mektupların,

diyarlar olsun yagane merhemi kalbindeki oyukların,

öğren uzaktan da sevmeyi olmasa da o yanında,

at bir adım daha, o adımlardır, delalettir çabalarına sevdanın bağrında

görmese de yar bir defa gözlerini, kanıttır,kanıttır bu cefa kanlanmış pınarlarında,

o pınarlar gözlerinindir, hiç unutamayacağın göz yaşlarındaki kanlı mehtabın.

Utku Batu Demiroğlu

Doymamışlara Bahşiş

serdim nefsi yere tam ensesinden sandım devrildi

sayıyla aldığım maçları kaybeden bu nefs mi dedim

lakin ayarlamış hep hakemleri masa başı zaferlere müptela olmuş

zaruri seyircisiz maçların kararını her zaferden sonra kabullendim...

Utku Batu Demiroğlu

Soluğu Haketmek

dertsiz başlarına dert açılmasın diyenler,
kaç savaşı daha rötarlarla geçireceksiniz,
derdim başımdır deyip, başka başlara ipler gerenler,
kaç dar ağacının değnekçiliğinde ömrünüzü geçireceksiniz.
Farketmiyorsa etrafınızın ahval-i vaziyeti bir ömür boyu
çekin fişinizide fazla yakmadan şebekeden kolay itiraflara garg edin sizle mezara giden bu huyu
kaç adam can vermiş size ne tabii oturduğunuz yerde
aldığın nefes bedava burnunu uzattığın her köşede
kısılmamış ki hiç burnun teneffüslerde bir kere de
anlayamazsın kısılan nefesleri burnunun deliklerinde
kullan o nefesi gereksiz soluklarında havadan bilmem ne vadeyle
gelince dönüş vakti ararsın bir durak iki nefes alma ümidiyle
ne nefes iki ne durak bir olacak
olan herşey olacak O'nun muradı ile.
Anlayacaksın o an nefesler neye kurban edilmiş
binlercesi geldiği hangi nefesin adına can vermiş
sorsalar acaba daha kaç kere daha feda edecekmiş
kendine nefes veren BİR nefesin aşkı ile...

Utku Batu Demiroğlu

Mürekkebi Kan Olanlar

Tarihte kırmızı mürekkeble destan yazan asker,
bırakmışşın anayı, yari sana yar olanı savunmak için meğer,
ummadın kimseden medet, verdin canını şahadet aşkına teker teker,
yılmadın bir an bile koşmak için Hakk'a biner biner.
kim nerden bilsin vatan ne demek, şahadet ne demek senin için,
kim baş koydu vermeye canını göz kırpmadan bir hilal için,
sensin sen.
Verdin askerliğe namertler görsün diye eşsiz bir biçim,
serdin önüne cihan'ın istiklal uğruna mert bir seçim.
anlat bana arslanım elde silah, gözde şahadet, kalpte iman taşıyan kardeşini,
anlat da bileyim nasıl olmalı aşkla müdafaa tarih kokan tek eşini,,
durmayayım gideyim ben de görmek için vatanın daim kükreyişini.
nasip etsin ya Rab, çekmeyi namerdin kalan ağzındaki son dişini.

Utku Batu DEMİROĞLU

Düşündüm Her Gece

Bir mengene olan hayatın sıkıştırdığı kafamı kurtaramadımdert kıskaçlarından,
Marangoz çevirdikçe kolu dua ettim muhtemel kurtuluşum için
Bekledim kolların kırılmasını ben dertten çatlamadan.
Bıktım,yeter dedim sıcak eyledi dertler hayatı bana soğuk bir akvaryumda,
Okyanusu bile tercih edebilirdim,tehlikeli özgürlüğe rağmen,yapamadım.
Kanım aksın istedim, rahatlar ve kurtulurum diye belki ama,
Nereye akacağını bilmem gerekirdi,direndim, kendimi bırakamadım.
Rahatlar batsın istedim dertleri çözene kadar,
Lakin; baktım ki batacak galiba bir ömür,
Çünkü, acımasız dünya acımamakta kararlı,
Ben geç saatlerde batmayan rahatlığımın üzerinde uyusam da...Yatamadım.

Utku Batu DEMİROĞLU

Bir Kelam Bin Düşünce

Her kesiğin inadına bırakmamaktır Onu bilsen de o kesikler büyüyüp koparacak ellerini ama yine ve yeniden bilmektir ve unutmamaktır acı çeken ellerin sahipliğinin sende olmadığını ve tekrar düşünmektir, hatırlamaktır, hatırlatmaktır sahipliğin sahiplerinin değil Sahibinin olduğunu...

Utku Batu Demiroğlu