O'na Doğru Yürümek

Derdime dert ekledim,dertlerin bana derman eklemesini beklemeden,
derdimi derman edindim ŞÜKÜR'ün yoluna,isyanlar bende yer edinmeden.
Evvel bilmezdin daim olan yolu,yollar sana daim olur sandın,sen Daim'e kendini yol etmeden
Nedir inadın geldiğin yere,yenemezsin derdini O'ndan derman dilemeden
Pişmanlığın samimiyetini yakalamadan geldiğin bu noktada
olamazsın tek bir yolda ona giden yolu bilmeden
Koştuğun kilometreleri yapamazsın bir adım ötesi
Şah damarındaki inancın senden bu kadar uzak olmadığını hissetmeden
Tek bir yol üzre koşamazsın,O'nun alemlerde tek bir olduğunu bilmeden
Çekinme sahibim O'dur demekten,nasipsizler kabul etmesede O'ndan olan bu kudreti
Sen alamazsın bir nefes dahi,nefesin nerden çıktığını göremeden
İşte budur bence hayatın özeti,Tüm yazmak istediklerim bitemeden...
Nefes bitti, el durdu, kalem düştü, kağıt masada ama;
O her yerde... Peki ya SEN?

Utku Batu Demiroğlu

İsyan

Ve işte zamanıdır içindeki isyanı göstermenin isyanı haksız olanlara,
haklıysan kus muhalefetini iktidara hakim iktidarsızlara
onlar çemkirdikçe muhalif ol onların gerzekliğine
işin nihayetinde senin iktidarlara olan muhalif zaferin sahne alana kadar

Utku Batu Demiroğlu

Kültür ve Çelişki

Entel kültürün yolunun bizden olmayan her şeyi okumak olduğunu düşünenler,
Okudukları saçmalıklardan paye çıkarmaya çok meraklı geçinenler,
O safsataları neden bu kadar çok okuduklarını kendilerine sorsalar,
Cevabın bu kadar okumalarına rağmen safsatanın payeye ters olduğunu anladıklarında,
Payenin kaynağının Herşeyin kaynağı olan O'nun kitabının okunması olduğunu anlayanlardan olmak gerektiğini farkedenler olmayı kendilerine anlatabildiklerinde,
Olacaklardır işte o an O'ndan gelen onlar olarak düşünenler...

Utku Batu Demiroğlu

Yakında

feveran hareketlerimin cefasını çekmeye niyetliyim
içime attığım tüm suskunlukları kusmaya gayretliyim
aç kaldığım her anın hesabını soracağım tok gezenden,azimliyim
kendi pisliğinde boğulan nefessizlerin sıkacağım gırtlağını, sinirliyim
haramla şişirdikleri işkembelerini yere dökmeye görevliyim
yeter ki namert köpeklerin sırtlan gülüşlerini masum gözlerde görmeyeyim...

Utku Batu Demiroğlu

Görmeyen Gözler

Aman Ya Rabbi,nedir bu dünyanın haram yoldaşlarına mesken oluşu
Şükürsüz kulların nimetin sayısal değerinde kayboluşu
Cefa çeken mümin in cihad üzre iken illede mücahitcesine koşuşu
Allah, vatan , istiklal diyenlerin cihaddan zevk üstüne zevk duyuşu
Çözemediğim bir şey varsa o da şu ya Rab,SEN varken şükürsüzlerin senden ırak oluşu.

Utku Batu Demiroğlu

Sahne

fevrim döndü sandım halbuki başrolde dönen devran
yetmemiş kendi rolü almış tüm yan figüranları amade emrine her an
göremedim yönetmenin motor deyişini devrana ben atladım sahneye bir an
çok geçti oynattı bana devran dublörlü sahneleri o an
film bitti gördüm ki ben yömeğe ile o ise onla birlikte olmak isteyenlerle her zaman

Utku Batu Demiroğlu

Zarur-i Ders

Ecdadın cihada aşkı ilah-i adaleti yaymaya
Modern veledin aşkı bu devr-i saadeti unutmaya
Ne yapar bu bilmeyen kendi kanının asaletini
Eder ancak bil cümle aşk-ı memnun'u bu devirden soğuk bir maya...

Dayan Ey Kalbim...

Çaktığım her kibritle yaktım gözümdeki yaşları
her dakikama anlam yükledim kesmeden umutlarımı muhtemel umutlardan
ne zaman gördüysem hüznü bitmeyen yaşlarımda
bıkmadım bitmeyen dertlerimin semerime yüklediği ömürlük dakikalardan

Utku Batu Demiroğlu

Seç Artık...

Hayat bir televizyon ekranı,seyredenlerin ekranda kendini gördüğü,
beğenmediği her kanalı değiştirmek için,
kumandayla inatlaştığı,pillerin her bitiminde can sıkıntısına atfedilen sövmeler,
oysa ki insanın sövdüğü kumanda,pil değil,hayatı bir kumanda,bir pil ve ekrandan ibaret sayan zoraki öğretiler
anten kadar alıcı kabiliyeti olmayan beynindeki sahte frekanssahte kanalları çeken bir dalga oldukça,
bilmez ki insan,milyonlarca renk karesinde siyah ve gri kaldığını...

Utku Batu Demiroğlu

Uykusuz Dizeler

Gelen ilhamlarımın çaldığı kapıları kapatmadım yüzüne
Direndim uykusuz saatlerin tüm yastıksız sürgününe
Saydım her uykusuz saati bir dize daha yazmak için kağıdın yüzüne
Gecenin geç saatlerini önsöz yaptım dakikalarca hüzüne
Her şafak hüzünlerime demet oldu bilmem ki kaç düzine
Çevrildiği için geceye bakışlarım aydan sabahın gündüzüne
Bu kezde alışamadım sabahın aydınlık hüznüne
Gece karanlığı kadar aydınlık bakmadığı için şafaklar uykulu şairin bir çift gözüne
Uyumadım bu yüzden bir virgül daha atmadan noktasız cümlelerimin üstüne
Eğer uyarsam gecenin masum lakin aldatan yüzüne
Korkarım bakmaya yastıklarda dizelere ihanet eden Batu'nun gözüne
Öyle ya; saygı göstermeli doğmaya muktedir gece dizelerinin şiirlerdeki aydınlık mührüne


Utku Batu Demiroğlu

Mezardan Evvel...

İstemedim büyümeyi bu küçük dünyada kalayım diye daha yalnız
Bırakın dedim beni bende sevdiğim bir ben ile
Ne istediniz ki bırakmayarak beni sizsiz ve hissiz
Ne farkım kaldı ki köşenizde duran o tek biblodan renksiz ve tepkisiz
Geçmişe muhalefetten attılar içeri
Neymiş kalmamalıymış yalnız bu kalabalıklarda
Zorunda mıydınız çekip çıkarmaya bu bedeni dışarı
Memnun olmayacağım en kahpe zamanlarda
Durdum düşündüm yeniden, neydi benle zorunuz
Bensiz mi kalamıyor yoksa benle mi yapamıyorsunuz
Seçim benden takdir Bilenden tevekküle kalınan şu kısa ömürde
Birde hesabını mı vereceğim umursamayan bir avuç şükürsüzlere
Aklımda yapmaktayım toprağın yalnızlığının kıyasını
Onu neden rahat bırakıyorsunuz yalnızlık mazeretinin koynunda
Yoksa paylaşacağınız yalnızlık onun kalabalığı sizin sonunuz mu olacak
Şimdi anladım beyhude çırpınışınızı isteyerek bir fani beni kuru kalabalığınıza
Demek ki alışmamak içinmiş bensiz son duraklara asıllıyken tüm mazeretler boynunda
Ama gene de çok korkma belki gönderirler iyi dileklerini
O da olursa olur anca gıyabında...


Utku Batu Demiroğlu