13 Eylül 2009 Pazar

Gözümden Dökülen Kan Damlaları

Kaybetmek midir sevgiyi, yarin yokluğundaki her geceyi yaşamak

bilmek istemiyor musun nedir onun yokluğunda o geceleri onla aşmak

istemezmiydin onla bir ömrü yanyana paylaşmak

öyleyse tut kendini bir imtihana onsuz günlerde hasrete dair bir yalnızlıkta

istemiyorsan yarın ben onun kıymetini bilmediğim günlerin yalnızlığını yaşadım diye yakınmak.

hazır değilsen yar özlemine hançerli gecelerde kalbini deşen

hiç sevme o zaman seni senden daha çok sevecek bir kalp deşen

koyamıyorsan onu kalbindeki o oyuğa hayatının sahte sevdalarıyla her gün gelip geçen.

Kavuşamıyorsan yok mu sanki yolu yare ulaşmanın

var elbet, ne sanırsın;ümitsizlik senin en azılı düşmanın

hiç mi kalmadı yolları yare varmanın,

sev o zaman inadına o senin olmasa da, yad diyarların,

o diyarları diyar et sevdana ulaşmak için bir vesile-i kübra, aklında ona kağıtsız mektupların,

diyarlar olsun yagane merhemi kalbindeki oyukların,

öğren uzaktan da sevmeyi olmasa da o yanında,

at bir adım daha, o adımlardır, delalettir çabalarına sevdanın bağrında

görmese de yar bir defa gözlerini, kanıttır,kanıttır bu cefa kanlanmış pınarlarında,

o pınarlar gözlerinindir, hiç unutamayacağın göz yaşlarındaki kanlı mehtabın.

Utku Batu Demiroğlu

Doymamışlara Bahşiş

serdim nefsi yere tam ensesinden sandım devrildi

sayıyla aldığım maçları kaybeden bu nefs mi dedim

lakin ayarlamış hep hakemleri masa başı zaferlere müptela olmuş

zaruri seyircisiz maçların kararını her zaferden sonra kabullendim...

Utku Batu Demiroğlu

12 Eylül 2009 Cumartesi

Soluğu Haketmek

dertsiz başlarına dert açılmasın diyenler,
kaç savaşı daha rötarlarla geçireceksiniz,
derdim başımdır deyip, başka başlara ipler gerenler,
kaç dar ağacının değnekçiliğinde ömrünüzü geçireceksiniz.
Farketmiyorsa etrafınızın ahval-i vaziyeti bir ömür boyu
çekin fişinizide fazla yakmadan şebekeden kolay itiraflara garg edin sizle mezara giden bu huyu
kaç adam can vermiş size ne tabii oturduğunuz yerde
aldığın nefes bedava burnunu uzattığın her köşede
kısılmamış ki hiç burnun teneffüslerde bir kere de
anlayamazsın kısılan nefesleri burnunun deliklerinde
kullan o nefesi gereksiz soluklarında havadan bilmem ne vadeyle
gelince dönüş vakti ararsın bir durak iki nefes alma ümidiyle
ne nefes iki ne durak bir olacak
olan herşey olacak O'nun muradı ile.
Anlayacaksın o an nefesler neye kurban edilmiş
binlercesi geldiği hangi nefesin adına can vermiş
sorsalar acaba daha kaç kere daha feda edecekmiş
kendine nefes veren BİR nefesin aşkı ile...

Utku Batu Demiroğlu

Mürekkebi Kan Olanlar

Tarihte kırmızı mürekkeble destan yazan asker,
bırakmışşın anayı, yari sana yar olanı savunmak için meğer,
ummadın kimseden medet, verdin canını şahadet aşkına teker teker,
yılmadın bir an bile koşmak için Hakk'a biner biner.
kim nerden bilsin vatan ne demek, şahadet ne demek senin için,
kim baş koydu vermeye canını göz kırpmadan bir hilal için,
sensin sen.
Verdin askerliğe namertler görsün diye eşsiz bir biçim,
serdin önüne cihan'ın istiklal uğruna mert bir seçim.
anlat bana arslanım elde silah, gözde şahadet, kalpte iman taşıyan kardeşini,
anlat da bileyim nasıl olmalı aşkla müdafaa tarih kokan tek eşini,,
durmayayım gideyim ben de görmek için vatanın daim kükreyişini.
nasip etsin ya Rab, çekmeyi namerdin kalan ağzındaki son dişini.

Utku Batu DEMİROĞLU

Düşündüm Her Gece

Bir mengene olan hayatın sıkıştırdığı kafamı kurtaramadımdert kıskaçlarından,
Marangoz çevirdikçe kolu dua ettim muhtemel kurtuluşum için
Bekledim kolların kırılmasını ben dertten çatlamadan.
Bıktım,yeter dedim sıcak eyledi dertler hayatı bana soğuk bir akvaryumda,
Okyanusu bile tercih edebilirdim,tehlikeli özgürlüğe rağmen,yapamadım.
Kanım aksın istedim, rahatlar ve kurtulurum diye belki ama,
Nereye akacağını bilmem gerekirdi,direndim, kendimi bırakamadım.
Rahatlar batsın istedim dertleri çözene kadar,
Lakin; baktım ki batacak galiba bir ömür,
Çünkü, acımasız dünya acımamakta kararlı,
Ben geç saatlerde batmayan rahatlığımın üzerinde uyusam da...Yatamadım.

Utku Batu DEMİROĞLU

Bir Kelam Bin Düşünce

Her kesiğin inadına bırakmamaktır Onu bilsen de o kesikler büyüyüp koparacak ellerini ama yine ve yeniden bilmektir ve unutmamaktır acı çeken ellerin sahipliğinin sende olmadığını ve tekrar düşünmektir, hatırlamaktır, hatırlatmaktır sahipliğin sahiplerinin değil Sahibinin olduğunu...

Utku Batu Demiroğlu