İstemedim büyümeyi bu küçük dünyada kalayım diye daha yalnız
Bırakın dedim beni bende sevdiğim bir ben ile
Ne istediniz ki bırakmayarak beni sizsiz ve hissiz
Ne farkım kaldı ki köşenizde duran o tek biblodan renksiz ve tepkisiz
Geçmişe muhalefetten attılar içeri
Neymiş kalmamalıymış yalnız bu kalabalıklarda
Zorunda mıydınız çekip çıkarmaya bu bedeni dışarı
Memnun olmayacağım en kahpe zamanlarda
Durdum düşündüm yeniden, neydi benle zorunuz
Bensiz mi kalamıyor yoksa benle mi yapamıyorsunuz
Seçim benden takdir Bilenden tevekküle kalınan şu kısa ömürde
Birde hesabını mı vereceğim umursamayan bir avuç şükürsüzlere
Aklımda yapmaktayım toprağın yalnızlığının kıyasını
Onu neden rahat bırakıyorsunuz yalnızlık mazeretinin koynunda
Yoksa paylaşacağınız yalnızlık onun kalabalığı sizin sonunuz mu olacak
Şimdi anladım beyhude çırpınışınızı isteyerek bir fani beni kuru kalabalığınıza
Demek ki alışmamak içinmiş bensiz son duraklara asıllıyken tüm mazeretler boynunda
Ama gene de çok korkma belki gönderirler iyi dileklerini
O da olursa olur anca gıyabında...
Utku Batu Demiroğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder